صراط: مسئله پافشاری اصلاح‌طلبان به انتصاب یک وزیر زن توسط رئیس‌جمهور روحانی وارد مراحل بحرانی شده است...
به گزارش مشرق، روزنامه شرق در شماره شنبه گذشته خود در بخشی از یک گزارش و در همین رابطه نوشت:
«زمزمه‌های حذف مولاوردی از کابینه دولت دوازدهم باعث واکنش‌های جدی جامعه زنان به این شایعه شده است. آنها که در روزهای گذشته به دلیل همین شایعات از داشتن وزیر زن نیز ناامید شده بودند، از حذف مولاوردی در کابینه دوازدهم به‌عنوان شکست جامعه زنان یاد می‌کردند. آنها در رسانه‌های مجازی با مخاطب قراردادن حسن روحانی از وی می‌خواستند صدای آنها را بشنود و مولاوردی را در سمت معاونت امور زنان و خانواده ابقا کند.»
شرق همچنین به نقل از یک مصاحبه شونده نیز می‌نویسد:
در تمام دوران انتخابات برای راضی‌کردن هم‌کلاسی‌ها و هم‌دانشگاهی‌ها از حضور مولاوردی در دولت حسن روحانی مثال می‌زدیم و امروز مضحکه کسانی شده‌ایم که شایعه عدم حضور او را در دولت بعدی می‌شنوند. آنها می‌گویند خود روحانی توانایی پذیرش تغییرات ملموس خود را ندارد، اما مسئله اینجاست که ما انتظار داریم آقای روحانی مطالبه حداقلی ما زنان را بشنوند و جامعه زنان را از حضور این زن توانمند محروم نکنند.[۱]
روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد نیز در گزارشی با تیتر «آری مردم به وزیر زن» به نقل از یک دختر مصاحبه شونده نوشت:
شاید اجازه بدهند توی مدرسه هم لاک بزنیم!...مردها خودشان را خیلی دست بالا گرفته اند. تا حالا که همه کارها دست مردها بوده، خب حالا بگذارند دست زن ها باشد، شاید برای مردم بهتر باشد. اگر قرار است تغییری ایجاد شود بگذارند زن ها بیایند، ببینیم کدام بهترند.
این روزنامه همچنین به نقل از یکی دیگر از دختران مصاحبه شونده خود می‌نویسد:
شاید اگر زنها مسئول باشند دیگر ایراد نگیرند و نگویند که دخترها نمی توانند در خیابان دوچرخه سواری کنند. زنها این مشکلات ما را بهتر درک می کنند. من نمی دانم یعنی اسلام واقعا مخالف دوچرخه سواری ما است؟ اگر وزیر و مسوول زن داشته باشیم نخستین چیزی که می خواهم این است که بتوانم سوار دوچرخه شوم. دلم می خواهد ما هم فوتبال بازی کنیم آخر همه ورزش ها که نباید مال پسرها باشد.[۲]
پروانه سلحشوری از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس نیز اظهاراتی تندتر را در این زمینه به زبان آورده و اخیراً گفته است:
«اینکه بگویند مراجع با حضور زنان در کابینه مشکل دارند درست نیست چرا که حتی آقای احمدی‌نژاد نیز یک وزیر زن در دولت داشت. دولت از حمایت ۵۱ درصد از زنان جامعه برخوردار بوده و باید مطالبات آنها را در نظر بگیرد. ما خواهان حضور حداقل یک زن در دولت هستیم.»[۳]
*تمام این اظهارات در حالی است که متأسفانه رسانه‌ها و چهره‌های اصلاح‌طلب بصورتی هماهنگ از در دسترس بودن انتخاب «شهردار زن» برای اصلاح‌طلبان شورای شهر حرفی نمی‌زنند...
ضمن اینکه شورای شهر پنجم تهران با اکثریت مطلق اصلاح‌طلبان همراه است و مثل آقای روحانی و دولت او از سابقه اصولگرایی و مبارزه با فتنه هم برخوردار نیست!
به سخن دیگر اینکه اصلاح‌طلبان از آنجا که بر اساس دیدگاه‌های عقلانی می‌دانند که سمت‌های کلان مدیریتی برای یک خانم، می‌تواند حاوی مضارّی باشد؛ اکنون که در مسند قدرت شورای شهر قرار گرفته‌اند قصد دارند این عقلانیت را به کار بسته و بر خلاف شعارهای همیشگی خود، یک شهردار مرد را به ساختمان شهرداری تهران بفرستند.
اما در عین حال، تقلا می‌کنند برای فرار از پاسخگویی در قبال چرایی عدم انتصاب شهردار زن؛ مطالبات ایجاد شده توسط خود را به سمت رئیس‌جمهور روحانی سوق دهند و در حالیکه خودشان حاضر نیستند مدیریت کلان را به زنان واگذار کنند اما این کار بحث‌برانگیز را به دوش آقای روحانی بگذارند.
فی‌الواقع اگرچه انتصاب یا عدم انتصاب وزیر زن در هیچ کابینه‌ای جزو اولویت‌ها نیست اما چپ‌ها تلاش می‌کنند تا با تبدیل کردن این مسئله به یک فشار بزرگ علیه دولت دوازدهم، خود را از پاسخگویی در قبال کاری که حاضر به انجامش نیستند، برهانند.
با این حال اما به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور روحانی نیز قصد ندارد در این زمینه در پازل اصلاح‌طلبان بازی کند.
محمدرضا تابش، از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس به تازگی در همین زمینه گفته است: به احتمال زیاد هیچ وزیر خانمی در کابینه وجود نخواهد داشت و رئیس جمهور از زنان در سطح معاونت استفاده خواهد کرد.
گفتنیست، مسئله انتصاب شهردار زن، بصورت حاشیه‌ای در برخی اظهارات معاریف اصلاح‌طلب دیده می‌شود اما هرگز نتوانسته پا به متن جریانات بگذارد.
روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد نیز به تازگی از قرار گرفتن نام خانم الهه کولایی در فهرست نامزدان شهرداری تهران انتقاد کرد و به درستی آنرا اقدامی نمایشی خواند.[۴]
یادآور می‌شود در دولت احمدی‌نژاد و پس از انتصاب وزیر زن توسط وی، برخی مراجع به این کار دولت انتقاد کردند و این انتقادات همچنان نیز پابرجا هستند.
در آن روزها چهره‌های اصولگرا از دولت وقت خواستند که التزام بیشتری به تواصی مراجع تقلید داشته باشد.
به گزارش مشرق، روزنامه شرق در شماره شنبه گذشته خود در بخشی از یک گزارش و در همین رابطه نوشت:
«زمزمه‌های حذف مولاوردی از کابینه دولت دوازدهم باعث واکنش‌های جدی جامعه زنان به این شایعه شده است. آنها که در روزهای گذشته به دلیل همین شایعات از داشتن وزیر زن نیز ناامید شده بودند، از حذف مولاوردی در کابینه دوازدهم به‌عنوان شکست جامعه زنان یاد می‌کردند. آنها در رسانه‌های مجازی با مخاطب قراردادن حسن روحانی از وی می‌خواستند صدای آنها را بشنود و مولاوردی را در سمت معاونت امور زنان و خانواده ابقا کند.»
شرق همچنین به نقل از یک مصاحبه شونده نیز می‌نویسد:
در تمام دوران انتخابات برای راضی‌کردن هم‌کلاسی‌ها و هم‌دانشگاهی‌ها از حضور مولاوردی در دولت حسن روحانی مثال می‌زدیم و امروز مضحکه کسانی شده‌ایم که شایعه عدم حضور او را در دولت بعدی می‌شنوند. آنها می‌گویند خود روحانی توانایی پذیرش تغییرات ملموس خود را ندارد، اما مسئله اینجاست که ما انتظار داریم آقای روحانی مطالبه حداقلی ما زنان را بشنوند و جامعه زنان را از حضور این زن توانمند محروم نکنند.[۱]
روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد نیز در گزارشی با تیتر «آری مردم به وزیر زن» به نقل از یک دختر مصاحبه شونده نوشت:
شاید اجازه بدهند توی مدرسه هم لاک بزنیم!...مردها خودشان را خیلی دست بالا گرفته اند. تا حالا که همه کارها دست مردها بوده، خب حالا بگذارند دست زن ها باشد، شاید برای مردم بهتر باشد. اگر قرار است تغییری ایجاد شود بگذارند زن ها بیایند، ببینیم کدام بهترند.
این روزنامه همچنین به نقل از یکی دیگر از دختران مصاحبه شونده خود می‌نویسد:
شاید اگر زنها مسئول باشند دیگر ایراد نگیرند و نگویند که دخترها نمی توانند در خیابان دوچرخه سواری کنند. زنها این مشکلات ما را بهتر درک می کنند. من نمی دانم یعنی اسلام واقعا مخالف دوچرخه سواری ما است؟ اگر وزیر و مسوول زن داشته باشیم نخستین چیزی که می خواهم این است که بتوانم سوار دوچرخه شوم. دلم می خواهد ما هم فوتبال بازی کنیم آخر همه ورزش ها که نباید مال پسرها باشد.[۲]
پروانه سلحشوری از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس نیز اظهاراتی تندتر را در این زمینه به زبان آورده و اخیراً گفته است:
«اینکه بگویند مراجع با حضور زنان در کابینه مشکل دارند درست نیست چرا که حتی آقای احمدی‌نژاد نیز یک وزیر زن در دولت داشت. دولت از حمایت ۵۱ درصد از زنان جامعه برخوردار بوده و باید مطالبات آنها را در نظر بگیرد. ما خواهان حضور حداقل یک زن در دولت هستیم.»[۳]
*تمام این اظهارات در حالی است که متأسفانه رسانه‌ها و چهره‌های اصلاح‌طلب بصورتی هماهنگ از در دسترس بودن انتخاب «شهردار زن» برای اصلاح‌طلبان شورای شهر حرفی نمی‌زنند...
ضمن اینکه شورای شهر پنجم تهران با اکثریت مطلق اصلاح‌طلبان همراه است و مثل آقای روحانی و دولت او از سابقه اصولگرایی و مبارزه با فتنه هم برخوردار نیست!
به سخن دیگر اینکه اصلاح‌طلبان از آنجا که بر اساس دیدگاه‌های عقلانی می‌دانند که سمت‌های کلان مدیریتی برای یک خانم، می‌تواند حاوی مضارّی باشد؛ اکنون که در مسند قدرت شورای شهر قرار گرفته‌اند قصد دارند این عقلانیت را به کار بسته و بر خلاف شعارهای همیشگی خود، یک شهردار مرد را به ساختمان شهرداری تهران بفرستند.
اما در عین حال، تقلا می‌کنند برای فرار از پاسخگویی در قبال چرایی عدم انتصاب شهردار زن؛ مطالبات ایجاد شده توسط خود را به سمت رئیس‌جمهور روحانی سوق دهند و در حالیکه خودشان حاضر نیستند مدیریت کلان را به زنان واگذار کنند اما این کار بحث‌برانگیز را به دوش آقای روحانی بگذارند.
فی‌الواقع اگرچه انتصاب یا عدم انتصاب وزیر زن در هیچ کابینه‌ای جزو اولویت‌ها نیست اما چپ‌ها تلاش می‌کنند تا با تبدیل کردن این مسئله به یک فشار بزرگ علیه دولت دوازدهم، خود را از پاسخگویی در قبال کاری که حاضر به انجامش نیستند، برهانند.
با این حال اما به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور روحانی نیز قصد ندارد در این زمینه در پازل اصلاح‌طلبان بازی کند.
محمدرضا تابش، از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس به تازگی در همین زمینه گفته است: به احتمال زیاد هیچ وزیر خانمی در کابینه وجود نخواهد داشت و رئیس جمهور از زنان در سطح معاونت استفاده خواهد کرد.
گفتنیست، مسئله انتصاب شهردار زن، بصورت حاشیه‌ای در برخی اظهارات معاریف اصلاح‌طلب دیده می‌شود اما هرگز نتوانسته پا به متن جریانات بگذارد.
روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد نیز به تازگی از قرار گرفتن نام خانم الهه کولایی در فهرست نامزدان شهرداری تهران انتقاد کرد و به درستی آنرا اقدامی نمایشی خواند.[۴]
یادآور می‌شود در دولت احمدی‌نژاد و پس از انتصاب وزیر زن توسط وی، برخی مراجع به این کار دولت انتقاد کردند و این انتقادات همچنان نیز پابرجا هستند.
در آن روزها چهره‌های اصولگرا از دولت وقت خواستند که التزام بیشتری به تواصی مراجع تقلید داشته باشد.