به گزارش صراط نیوز به نقل از ایسنا دکتر جواد محمودي قرائي اظهار داشت: لجبازي کودکان به صورت مقابله جويي با منابع قدرت مانند پدر و مادرخود را نشان مي دهد به نحوي که معمولا کودکان خواسته والدين را انجام نمي دهند يا به نوعي بر خواسته خود پافشاري كرده و يا عمدا کاري مي کنند که مي دانند باعث ناراحتي آنها مي شود. همچنين در مواردي تلافي جويي مي کنند و يا نسبت به والدين از خود پرخاشگري نشان مي دهند.
وي با اشاره به اينکه لجبازي کودکان در بعضي از سنين مانند دوسالگي و نوجواني جزء رشد طبيعي محسوب مي شود، افزود: در اين شرايط کودک با لجبازي اعلام استقلال و موجوديت مي کند ولي در صورتي که شدت آن بيش از حد انتظار باشد، نشان‌دهنده يک اختلال است همچنين لجبازي در ساير سنين و به غير از دو مقطع سني ياد شده در صورتي که باعث به هم زدن روابط با والدين شود و يا تنش و استرس زيادي را ايجاد کند به عنوان اختلال در نظر گرفته مي شود.
اين فوق تخصص روانپزشکي با بيان اينکه والدين درکنار حفظ نقش مديريتي خود نبايد با کودک وارد جنگ قدرت شوند، گفت: والدين بايد سعي کنند لجبازي کودک را مديريت کنند و کنترل اوضاع را به آنها ندهند و شرايط را از قبل پيش بيني کنند و رفتارهاي جايگزين پيشنهاد بدهند تا کودک را از موقعيت لجبازي دور کنند و حتي در مواردي مي توانند از خود انعطاف نشان دهند و تا حدي به کودک حق تصميم گيري و انتخاب بدهند.
راه هاي برخورد با لجبازي، متفاوت است
دکتر محمودي قرائي در ادامه مقابله جويي، بي اعتنايي، پرخاشگري وتلافي جويي را از علائم لجبازي دانست و گفت: اولين اقدام در برابر کودک لجباز، شناسايي علت اين رفتار است زيرا لجبازي علل مختلفي دارد و در مواردي ممکن است به دنبال حادثه اي ناگوارمانند از دست دادن يکي از اعضاي خانواده در پي يک تصادف شديد ايجاد شود و معمولا کودکان تظاهرات هيجاني و استرس خود را به صورت بد رفتاري از جمله لجبازي نشان مي دهند و در اين مورد، کودک بايد تحت حمايت رواني قرار گيرد.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران به ديگرعلل لجبازي اشاره کرد و ادامه داد: اختلال لجبازي در بعضي شرايط به واسطه وجود يک اختلال خلقي و به دنبال تحريک پذيري و افسردگي ايجاد مي شود که در اين حالت پيدا کردن و درمان اختلال زمينه اي ضروري است، همچنين در حالت ديگر اختلال لجبازي مقابله اي به طور مستقل وجود دارد و در بعضي کودکان که بيش فعالي نقص تمرکز دارند همراه با اين اختلال، اختلال لجبازي مقابله جويي و رفتارهاي بي اعتنايي نيز ديده مي شود که درمان اين مورد نيز ضروري است.
اين فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان تصريح کرد: در صورتي که اختلال لجبازي بدون علل ديگر مطرح باشد، شيوه رفتاري و نحوه فرزندپروي والدين موثر است و مي تواند باعث تشديد و يا کاهش علائم شود و در اين موارد والدين بايد روش‌هاي فرزند پروري را که مي تواند لجبازي را از بين ببرد از منابع مختلف بياموزند و يا در دوره هايي که در مراکز تخصصي وجود دارد شرکت کنند.
دادن حق انتخاب به کودک، لجبازي را کاهش مي دهد
دکتر محمودي قرائي در ادامه گفت: انعطاف پذيري و دادن اختيار به کودک در انتخاب‌هايي که از طرف والدين پذيرفته شده است و باعث بروز مشکل نمي شود به کاهش لجبازي کمک مي کند ولي در صورت بروز رفتارهاي آسيب زا همراه با لجبازي، والدين بايد با قاطعيت رفتار کنند البته منظوراز جدي بودن پرخاشگري و توهين نيست و والدين تنها بايد روي کلام خود ايستادگي داشته باشند تا کودک متوجه شود با بد رفتاري چيزي را به دست نمي آورد.
وي با تاکيد بر اينکه در مواجهه با لجبازي کودکان تنبيه هاي بدني توصيه نمي شود افزود: والدين بايد ضمن مديريت هيجان خود از تشديد رفتارهيجاني کودک جلوگيري کنند و با ايجاد ثبات و آرامش به کودک نشان دهند با سر و صدا کاري درست نمي شود و اين احساس را به آنها انتقال دهند که مديريت اوضاع همچنان در دست آنها است.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران با رد تنبيه هاي محروميتي و يا در نظر گرفتن پيامد براي رفتار ها ادامه داد: تنها تنبيهي که خفيف است و باعث تشديد لجبازي و مقابله جويي نمي شود و به کودک صدمه نمي زند، در مواردي کمک کننده است.
دکتر محمودي در پايان خاطر نشان کرد: در مواردي که شدت لجبازي خيلي زياد است و والدين قدرت مديريت اوضاع را نداشته باشند، مراجعه به روانپزشک و مشورت با آنها کمک کننده است.
با کودک لجباز وارد جنگ قدرت نشويد
يک فوق تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان با اشاره به اينکه لجبازي در کودک معمولا به صورت بد رفتاري بروز مي کند، گفت: ايجاد فضاي ارتباطي مثبت بين والدين و کودک بهترين کمک کننده براي برطرف کردن لجبازي است و استفاده از روش‌هاي تشويقي کلامي به خصوص زماني که کودک مطيع است توصيه مي شود.