صراط: با درود به روح همه هنرمندان عزیز، این مطلب طنز تقدیم می‌شود به آنها که در مسیر هنرمند شدن و یا هنرمندنما شدن یا هنرمند دوست بودن، از هر فرصتی حتی مراسم تشییع هنرمندان نیز استفاده می‌کنند.
مواد لازم:
- عينك دودي گل درشت، يك عدد
(داشتن يك عينك زاپاس هم در صورت ازدحام جمعيت و از بين رفتن اولي، كار عاقلانه‌اي است)
- شال گردن، يك عدد
(رنگ شال اصولا مهم نيست، مهم پيچش آن دور گردن است بدون توجه به فصل سال)
- كلاه، يك عدد
(داشتن كلاه از ضروريات است و نداشتن آن به معني نافهمي شماست!)
- همراه به مقدار لازم
(توجه داشته باشيد، همراهان شما بايد تيپ شان متفاوت از شما باشد تا آنها توي چشم نباشند)
- آب معدني، دستمال كاغذي و سيگار در صورت لزوم
چگونه رفتار كنيد؟
* حواستان باشد شما اصلا نبايد اشك بريزيد، هم صورت تان خراب مي‌شود و هم زير عينك دودي معلوم نمي‌شود. اما دائم بايد قيافه آدم‌هاي متفكر را بگيريد و توي افق زل بزنيد گويا داريد با روح آن مرحوم مستقيم و فيس تو فيس گپ مي‌زنيد البته شما شنونده‌ايد و بيشتر دقت مي‌كنيد!
* كشيدن آه حسرت از نهان دل را در مقابل دوربين عكاسان فراموش نكنيد. همزمان سرتان را هم تكان بدهيد تا تاثير اين آه بيشتر بشود، مهم نيست كه شما حتي نام هنرمند را هم بلد نيستيد، مهم حضور حداكثري شماست.
* به همراهان تاكيد كنيد، دائم راه را براي شما باز كنند و مراقب شما باشند. درست است كه شما هيچي نيستيد اما مهم است كه شما در اين جمع مهم جلوه كنيد، شايد بالاخره دوربيني هم سمت شما چرخيد.
* از نزديك شدن به خانواده و به خصوص مادر مرحوم نيز خودداري كنيد، معلوم نيست بعدا با فتوشاپ چه بلايي سر آدم بياورند!
* موبايل و يك كيف دستي را با هم در يكي از دست‌ها بگيريد و از خود دور نكنيد، مبادا موبايل‌تان را در جيب بگذاريد، شما آدم مهمي هستيد و هر لحظه ممكن است كسي به شما زنگ بزند و براي همين گوشي شما كه بايد خيلي درشت باشد، در دست شما بايد ديده شود. از هندز فري استفاده نكنيد كه خيلي خز است! همراهان بايد از هندز فري استفاده كنند.
* نقاط استراتژيك را نشان كنيد و سعي كنيد از كانون حضور توده مردم، فاصله بگيريد و خود را بي علاقه به دوربين و جايگاه نشان بدهيد. كمي بالاتر از مردم يا دورتر از آنها جاي خوبي است.
* پشت سر يك هنرمند پيشكسوت جاگير شويد و او را ول نكنيد، منتها حواستان باشد اصلا خودتان را علاقمند به آن هنرمند نشان ندهيد و تنها در قاب تصوير كنار او باشيد، همين كافي است.
* خانم‌ها يادشان باشد، در مراسم ختم، بايد تازه ترين تيپ خود را ارائه كنند و انگار به عروسي مي‌روند با يك تفاوت به جاي رنگ‌هاي شاد، مشكي بپوشند!
* هر چند دقيقه يكبار به شكل آهسته و در گوشي بدون استفاده از دست با همراهان به صورت سر تو سر حرف بزنيد طوري كه باقي خيال كنند داريد خاطرات خود را با آن مرحوم مرور مي كنيد.
* اگر كراوات داريد، بد نيست بزنيد البته بين كارشناسان اختلاف است كه كراوات خوب است يا نه.
* اگر اتفاقي دوربيني خبرنگاري چيزي روبرويتان سبز شد با حفظ خونسردي، جمله «ديگر چنين هنرمندي به دنيا نخواهد آمد» را بگوييد و بعد به دولت و صداوسيما و بيست و سي و...كلي فحش بدهيد.
* گاهي از همراهان بخواهيد از شما امضا بخواهند و شما در پاسخ به آنها تشر بزنيد: عزيز دلم اينجا كه جايش نيست!
و...
محسن حدادي
مواد لازم:
- عينك دودي گل درشت، يك عدد
(داشتن يك عينك زاپاس هم در صورت ازدحام جمعيت و از بين رفتن اولي، كار عاقلانه‌اي است)
- شال گردن، يك عدد
(رنگ شال اصولا مهم نيست، مهم پيچش آن دور گردن است بدون توجه به فصل سال)
- كلاه، يك عدد
(داشتن كلاه از ضروريات است و نداشتن آن به معني نافهمي شماست!)
- همراه به مقدار لازم
(توجه داشته باشيد، همراهان شما بايد تيپ شان متفاوت از شما باشد تا آنها توي چشم نباشند)
- آب معدني، دستمال كاغذي و سيگار در صورت لزوم
چگونه رفتار كنيد؟
* حواستان باشد شما اصلا نبايد اشك بريزيد، هم صورت تان خراب مي‌شود و هم زير عينك دودي معلوم نمي‌شود. اما دائم بايد قيافه آدم‌هاي متفكر را بگيريد و توي افق زل بزنيد گويا داريد با روح آن مرحوم مستقيم و فيس تو فيس گپ مي‌زنيد البته شما شنونده‌ايد و بيشتر دقت مي‌كنيد!
* كشيدن آه حسرت از نهان دل را در مقابل دوربين عكاسان فراموش نكنيد. همزمان سرتان را هم تكان بدهيد تا تاثير اين آه بيشتر بشود، مهم نيست كه شما حتي نام هنرمند را هم بلد نيستيد، مهم حضور حداكثري شماست.
* به همراهان تاكيد كنيد، دائم راه را براي شما باز كنند و مراقب شما باشند. درست است كه شما هيچي نيستيد اما مهم است كه شما در اين جمع مهم جلوه كنيد، شايد بالاخره دوربيني هم سمت شما چرخيد.
* از نزديك شدن به خانواده و به خصوص مادر مرحوم نيز خودداري كنيد، معلوم نيست بعدا با فتوشاپ چه بلايي سر آدم بياورند!
* موبايل و يك كيف دستي را با هم در يكي از دست‌ها بگيريد و از خود دور نكنيد، مبادا موبايل‌تان را در جيب بگذاريد، شما آدم مهمي هستيد و هر لحظه ممكن است كسي به شما زنگ بزند و براي همين گوشي شما كه بايد خيلي درشت باشد، در دست شما بايد ديده شود. از هندز فري استفاده نكنيد كه خيلي خز است! همراهان بايد از هندز فري استفاده كنند.
* نقاط استراتژيك را نشان كنيد و سعي كنيد از كانون حضور توده مردم، فاصله بگيريد و خود را بي علاقه به دوربين و جايگاه نشان بدهيد. كمي بالاتر از مردم يا دورتر از آنها جاي خوبي است.
* پشت سر يك هنرمند پيشكسوت جاگير شويد و او را ول نكنيد، منتها حواستان باشد اصلا خودتان را علاقمند به آن هنرمند نشان ندهيد و تنها در قاب تصوير كنار او باشيد، همين كافي است.
* خانم‌ها يادشان باشد، در مراسم ختم، بايد تازه ترين تيپ خود را ارائه كنند و انگار به عروسي مي‌روند با يك تفاوت به جاي رنگ‌هاي شاد، مشكي بپوشند!
* هر چند دقيقه يكبار به شكل آهسته و در گوشي بدون استفاده از دست با همراهان به صورت سر تو سر حرف بزنيد طوري كه باقي خيال كنند داريد خاطرات خود را با آن مرحوم مرور مي كنيد.
* اگر كراوات داريد، بد نيست بزنيد البته بين كارشناسان اختلاف است كه كراوات خوب است يا نه.
* اگر اتفاقي دوربيني خبرنگاري چيزي روبرويتان سبز شد با حفظ خونسردي، جمله «ديگر چنين هنرمندي به دنيا نخواهد آمد» را بگوييد و بعد به دولت و صداوسيما و بيست و سي و...كلي فحش بدهيد.
* گاهي از همراهان بخواهيد از شما امضا بخواهند و شما در پاسخ به آنها تشر بزنيد: عزيز دلم اينجا كه جايش نيست!
و...
محسن حدادي
